Trasy
Wybierz najlepszą trasę dla siebie.








Trasa Machame
Trasa Lemosho
Trasa Rongai
Trasa Marangu
Trasa Machame
1. Trudność: jest uważana za jedną z trudniejszych tras na Kilimandżaro, ponieważ wspinacze muszą pokonać różnorodne tereny i wyzwania. Wymaga to dobrej kondycji fizycznej i wytrzymałości.
2. Piękno krajobrazów: Trasa Machame oferuje wspaniałe widoki i różnorodne krajobrazy. Wspinacze przechodzą przez lasy deszczowe, wrzosowiska, skały i wiele innych typów terenów, co daje im możliwość podziwiania różnorodności przyrody na Kilimandżaro.
3. Aklimatyzacja: Trasa Machame jest znana z dobrego dostosowania do potrzeb aklimatyzacyjnych wspinaczy. Obejmuje kilka dni wspinaczki na różnych wysokościach, co pomaga uniknąć choroby wysokościowej i zwiększa szanse na sukces.
4. Popularność: Trasa Machame jest jedną z bardziej uczęszczanych tras na Kilimandżaro, co oznacza, że mogą być na niej inne grupy wspinaczy. Dla niektórych jest to zaleta, ponieważ można spotkać innych ludzi o podobnych pasjach i doświadczeniach.
5. Średnia długość trasy: Wspinaczka na trasie Machame trwa 7 dni, co daje wspinaczom wystarczająco dużo czasu na aklimatyzację i dostosowanie się do wysokości.
Trasa Lemosho
1. Długość trasy: jest najdłuższą proponowaną trasą na Kilimandżaro: trwa 8 dni. Dłuższy czas na wspinaczkę daje lepszą aklimatyzację i zwiększa szanse na sukces.
2. Mniej turystów: Ta trasa jest często wybierana przez tych, którzy szukają bardziej spokojnego i mniej uczęszczanego szlaku. Jest mniej zatłoczona niż niektóre inne trasy, co oznacza, że możesz cieszyć się spokojniejszym wejściem na szczyt.
3. Widoki: Wspinaczka po trasie Lemosho oferuje różnorodne krajobrazy i widoki. Przechodzi przez różne strefy ekologiczne, od lasów deszczowych po tereny alpejskie. Daje to wspinaczom możliwość podziwiania różnorodności przyrody na Kilimandżaro.
4. Prawie pełna aklimatyzacja: Długi czas trwania trasy Lemosho umożliwia lepszą aklimatyzację, co jest kluczowe dla uniknięcia choroby wysokościowej i zwiększenia szans na sukces.
Trasa Rongai
1. Północna strona Kilimandżaro: jest jedyną trasą, która zbliża się do szczytu Kilimandżaro od północy. Pozostałe trasy prowadzą z południa lub zachodu.
2. Rezerwat lasu deszczowego: Na początku trasy Rongai, w niższych partiach góry, znajduje się rezerwat lasu deszczowego. To oznacza, że w trakcie wspinaczki można podziwiać bujną roślinność i tropikalny krajobraz.
3. Mniej turystów: Trasa Rongai jest mniej uczęszczana niż niektóre inne trasy na Kilimandżaro, takie jak Marangu. Dzięki temu można uniknąć tłumów w schroniskach i na szlaku, co może być korzystne dla tych, którzy szukają bardziej spokojnej wspinaczki.
4. Widoki: Trasa Rongai oferuje piękne widoki na krajobrazy afrykańskiej sawanny i oddalonej o setki kilometrów równiny Maasai. Na szczycie Kilimandżaro można podziwiać zapierający dech w piersiach wschód słońca.
5. Bardziej łagodne nachylenie: Trasa Rongai jest często uważana za mniej wymagającą niż niektóre inne trasy, ze względu na bardziej łagodne nachylenie szlaku. To może być korzystne dla wspinaczy, którzy nie chcą lub nie mogą pokonywać bardzo stromych odcinków.
Trasa Marangu
1. Łatwość: jest to jedna z łatwiejszych i bardziej popularnych tras na Kilimandżaro.
2. Schroniska: Jest to jedna z nielicznych tras, na której można korzystać z budynków schronisk w trakcie wspinaczki zamiast namiotów. Schroniska są wyposażone w łóżka, stoły i nawet ogrzewanie w niektórych przypadkach. To sprawia, że jest bardziej komfortowa w porównaniu do innych tras, gdzie wspinacze muszą nocować w namiotach.
3. Krótka trasa: Trasa Marangu jest stosunkowo krótka i trwa zazwyczaj 5 lub 6 dni. Jest to jedna z najszybszych tras na Kilimandżaro, co oznacza, że wspinacz musi szybko osiągnąć wysokość, ale pamiętaj, że nie zawsze jest to korzystne dla aklimatyzacji.
4. Trasa jednokierunkowa: Wspinacze wchodzą od strony zachodniej i schodzą tą samą trasą. Inne trasy, takie jak Machame czy Lemosho, oferują bardziej zróżnicowane widoki, ponieważ wspinacze wchodzą od jednej strony góry i schodzą od drugiej.
5. Widoki: Trasa Marangu prowadzi przez las deszczowy i tereny porośnięte mchami na niższych wysokościach oraz przez piargi skalne na wyższych partiach góry. Widoki są piękne, ale nie tak zróżnicowane jak na niektórych innych trasach.